شرکت در آزمون آنلاین پیام‌های آسمان هفتم - درس اوّل-بینای مهربان | آزمون شماره 4632

مردمان اندر فقر و غنا، هر کسی سخن گفته‌اند و خود را چیزی انتخاب کرده و من آن انتخاب کنم که حق مرا انتخاب کند و مرا اندر آن نگاه دارد. اگر توانگر داردم غافل و گذشته نباشم و اگر درویش داردم حریص و معرض نباشم.

در بارانی عظیم به دهی رسیدم و سرمای زمستان مرا غلبه کرده بود و تن پوش بر تن من تر گشته. به مسجدی رسیدم. مرا اندر آن‌جا راه ندادند، دیگر مسجد و سومی هم چنان. عاجز آمدم و سرما بر تن من قوت گرفت. دامن خود به آتش کشیدم، دود آن به زیر من برآمد. جامه و رویم سیاه شد. آن شب به مراد خود رسیده بودم.

و اندر اخبار است که روزی پیغمبر صَلّی اللّهُ عَلَیه و سَلَّم گرد پای نشسته بود. جبرئیل آمد و گفت: «یا محمّدُ، إجْلسْ جِلْسَةَ العبید. بنده‌ای، چون بندگان نشین اندر حضرت خداوند، تعالی.»

وی را زن و فرزند نیست هرچه اندر وهم صورت گیرد و اندر خرد اندازه بندد، وی جلّ جلالُه آفریدگار آن است و دارنده و پروردگار آن.

خداوند برای آن بندگانی که کارهای نیک می‌کنند و نسبت به یکدیگر مهربانند، بهترین حافظ و نگهبان است.

بهترین بندگان خداوند آنانند که باور دارند مهربان‌ترین مهربانان، خداوند است.

حفاظت و حراست خداوند از بندگان، برخاسته از رحمت گسترده‌ی اوست.

خداوند فارغ از آن‌که بنده‌ای را دوست داشته باشد یا نداشته باشد، محافظ اوست.

با خطا و گناه، خود را از حفاظت خداوند محروم می‌کنند _ کاملاً نقض می‌کند،‌ زیرا این آیه خداوند را بهترین محافظان می‌خواند و بهترین محافظ در عمل حفظ دیگران، نباید خطا کند.

هرگز دچار حادثه نمی‌شوند _ نقض نمی‌کند، زیرا آیه می‌گوید انسان‌ها در اعمال خود هیچ اختیاری ندارند.

هرگز دچار حادثه نمی‌شوند _ کاملاً نقض می‌کند، چرا که نشان می‌دهد این افراد نیازی به محافظت خداوند نداشته‌اند.

با خطا و گناه، خود را از حفاظت خداوند محروم می‌کنند _  نقض نمی‌کند،‌ زیرا خداوند در عین حال که مراقب انسان‌هاست، به آن‌ها اختیار هم داده است.