شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس پنجم : پایه های آوایی همسان (1) | آزمون شماره 7943

به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید/ که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها

ز عشق ناتمام ما جمال یار مستغنی است/ به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را

قلم را آن زبان نبود که سرّ عشق گوید باز/ ورای حد تقریر است شرح آرزومندی

او می‌رود دامن‌کشان من زهر تنهایی چشان/ دیگر مپرس از من نشان کز دل نشانم می‌رود

آن که می‌گوید نظر در صورت خوبان خطاست / او همین صورت همی‌بیند ز معنی غافلست

گر من از دوست بنالم نفسم صادق نیست / خبر از دوست ندارد که ز خود باخبر است

گر مطیع خدمتت را کفر فرمایی بگوید / ور حریف مجلست را زهر فرمایی بنوشد

بر سر شطرنج چُست است این غراب / تو مبین بازی به چشم نیم‌خواب

یکی نزد رستم برد آگهی / کز این ترک شد مغز گردان تهی (U/--U/--U/--U-)

زنجیر زلفش هر طرف دیوانه‌وارم می‌کشد / با اشتیاقم می‌برد بی‌اختیارم می‌کشد (-UU-/-UU-/-UU-/-UU-)

روان پرور بود خرم بهاری / که گیری پای سروی دست یاری (U/---U/---U--)

هر که معشوقی ندارد عمر ضایع می‌گذارد / همچنان ناپخته باشد هر که بر آتش نجوشد (-U-/--U-/--U-/--U--)

هر که شیرینی فروشد مشتری بر وی بجوشد

چو شمست خاطر رفتن به جز تنها نمی‌باشد

ای غم بگو از دست تو آخر کجا باید شدن

دیدار خوبان اختیار از دست دانا می‌برد