شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 8: اختیارات شاعری 2 (وزنی) | آزمون شماره 1857

روز وﺻﻞ دوﺳﺖداران ﻳﺎد ﺑﺎد           ﻳﺎد ﺑﺎد آن روزﮔﺎران ﻳﺎد ﺑﺎد

ﻣﺒﺘﻼ ﮔﺸﺘﻢ در اﻳﻦ ﺑﻨﺪ و ﺑﻼ                 ﻛﻮﺷﺶ آن ﺣﻖﮔﺰاران ﻳﺎد ﺑﺎد

ﻛﺎﻣﻢ از ﺗﻠﺨﻲ ﻏﻢ ﭼﻮن زﻫﺮ ﮔﺸﺖ         ﺑﺎﻧﮓ ﻧﻮش ﺷﺎدﺧﻮاران ﻳﺎد ﺑﺎد

راز ﺣﺎﻓﻆ ﺑﻌﺪ از اﻳﻦ ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ ﻣﺎﻧﺪ          اى درﻳﻐﺎ رازداران ﻳﺎد ﺑﺎد

خامی و ساده‌دلی شیوة جان‌بازان نیست /  خبری از بر آن دلبر عیار بیار

نام تو می‌رفت و عارفان بشنیدند  /  هر دو به رقص آمدند سامع و قایل

ز ملک تا ملکوتش حجاب بردارند  /  هر آن‌که خدمت جام جهان‌نما بکند

مرا به کار جهان هرگز التفات نبود  /  رخ تو در نظر من چنین خوشش آراست

زهر به پیش او ببر تا کندش به از شکر / قهر به پیش او بنه تا کندش همه رضا

دور مرو سفر مجو پیش تو است ماه تو / نعره مزن که پیش لب می‌شنود ز تو دعا

بام و هوا تویی و بس نیست روی به جز هوس / آب حیات جان تویی صورت‌ها همه سقا

من ز سلام گرم او آب شدم ز شرم او / وز سخنان نرم او آب شوند سنگ‌ها

امشب آن نیست که در خواب رود چشم ندیم/ خواب در روضه رضوان نکند اهل نعیم

هر که در کوی خرابات مرا بار دهد/ به کمال و کرمش جان من اقرار دهد

خیز تا فتنه‌ای برانگیزیم/ یک زمان از زمانه بگریزیم

حال دل با تو گفتنم هوس است/ خبر دل شنفتنم هوس است