شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 16919

دروغ گفتن به ضربت لازم ماند که اگر نیز جراحت درست شود، نشان بماند. (ماندگاری اثر جراحت)

هر که در پیش سخن خردمندان افتد تا مایه فضلش بدانند مایه جهلش بشناسند. (وجوب خاموشی و به‌جا سخن گفتن نزد دانایان)

به گرسنگی مردن بِه که حاجت پیش کسی بردن. (ترغیب به گرسنگی کشیدن)

برادر که در بند خویش است،‌ نه برادر نه خویش است. (لزوم کمک به زندانیان)

زبان شعر ساده و جمله‌ها کوتاه است.

کمی واژگان غیر فارسی

وجود واژة کهن

کاربرد شبکة معنایی گسترده

دی در گذار بود و نظر سوی ما نکرد / بیچاره دل که هیچ ندید از گذار عمر

این یک دو دم که مهلت دیدار ممکن است / دریاب کار ما که نه پیداست کار عمر

در هر طرف ز خیل حوادث کمینگهی است / زان رو عنان‌گسسته دواند سوار عمر

بی عمر زنده‌ام من و این بس عجب مدار / روز فراق را که نهد در شمار عمر

تو را حکایت ما مختصر به گوش آید                         که حال تشنه نمی‌دانی ای گل سیراب

غرقه دریای بی‌پایان کجا یابد کنار                             ساحلش پیدا نباشد بحر بی‌پایان ما

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل               کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها

مکن ملامت خواجو به عشق‌بازی و مستی                  که بر کناری و دانم که حال غرقه ندانی

هر کجا درنگری سبزه بود پیش دو چشم / هر کجا درگذری گل سپری زیر قدم

به شود حلقه به گوش تو که گردن‌بندی / فلک‌افروزتر از عقد ثریا داری

با حسن باغ و فرّ بهار و جمال گل / نیکوست حال ما که نکو باد حال گل

تاک کهن‌سال بین چه خوش جوان آمده / خوشه انگور وی وقت روان آمده