شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوم: سازه‌ها و عوامل تاثیرگذار در شعر فارسی | آزمون شماره 21225

درد ما را نیست درمان الغیاث/ هجر ما را نیست پایان الغیاث

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی/ دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی

درد فراق می‌کشم ناله به نای چون رسد/ آتش عشق من برم، چنگ دوتا چرا بود؟

ساقیا برخیز و در ده جام را/ خاک بر سر کن غم ایام را

آمد شراب آتشین ای دیو غم کنجی نشین/ ای جان مرگ‌اندیش رو ای ساقی باقی درآ ( شادی)

دریغ و درد که در جست‌وجوی گنج حضور/ بسی شدم به گدایی برِ کرام و نشد (غم)

بادا مبارک در جهان سور و عروسی‌های ما/سور و عروسی را خدا ببرید بر بالای ما (شادی)

با لب او چه خوش بود گفت و شنید و ماجرا/ خاصه که در گشاید و گوید خواجه اندرآ (غم)

خروشی برآمد ز ایران سپاه / ز سر برگرفتند گردان کلاه

سپهی بود جوانی که شکست / پیری امروز برانگیخت سپاه

سواری فرستیم نزدیک شاه / بدان تا به راه آیدت نیم‌راه

همه برگرفتند با او خروش / زمین پرخروش و هوا پر ز جوش

ساقی چمن گل را بی روی تو رنگی نیست/ شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی

ای بر درت خیل و حشم بیرون خرام ای محتشم/ زیرا که سرمست و خوشم زان چشم مست دلربا

من چو از تیر توام بال و پری بخش مرا/ خوش پرد تیر زمانی که کمان برخیزد

به خوشی بناز و به خوبی ببخش/ مکن روز را بر دل خویش رخش

امروز صد چندان شدی حاجب بدی سلطان شدی / هم یوسف کنعان شدی هم فرّ نور مصطفی

فرنگیس بگرفت گیسو به دست / گل ارغوان را به فندق بخست

خنده بیاموز گل سرخ را / جلوه کن آن دولت پاینده را

کسی کاو شود کشته زین رزمگاه / بهشتی بود شسته پاک از گناه