شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 23147

گنبد خضر است اسبت تو چو بحر اخضری/گر به زیر بحر اخضر گنبد خضرا بود

رنگ عاشق چو زعفران باشد/هر که عاشق بود چنان باشد

به شخص کوه پیکر کوه می‌‌کند/ غمی در پیش چون کوه دماوند

بلبل اندر گلستان هر ساعتی دارد نفیر/وز نفیرش در گلستان گل همی‌‌نازد به فر

روزی که عکس روی او بر روی زرد من فتد / ماهی شوم رومی‌رخی گر زنگی نو برده‌ام

فکند زمزمه‌ عشق در حجاز و عراق / نوای بانگ غزل‌های حافظ شیراز

برو ای زاهد خودبین که ز چشم من و تو / راز این پرده نهان است و نهان خواهد بود

ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله / گدای خاک در دوست پادشاه من است

نرگس مست نوازشگر مردم دارش / خون عاشق به قدح گر بخورد، نوشش باد

 ز کشته زمین کرد مانند کوه / شدند آن دلیران ترکان ستوه

 نه من ز بی‌عملی در جهان ملولم و بس / ملامت علما هم ز علم بی‌عمل است

بر او راست، ‌خم کرد و چپ کرد، راست / خروش از خم چرخ چاچی بخاست

بر دیده من خندی کاین‌جا ز چه می‌گرید / گریند بر آن دیده کاین‌جا نشود گریان

ولیکن تو بستان که صاحب خرد / از ارزان‌فروشان به رغبت خرد

من چو مویی و ز من تا به اجل یک سر موی / بر سر موی ز من دور چرایید همه؟

خاقانی و درد نهان، خون دل از ناخن روان / وز ناخن غم هر زمان، مجروح رخسار آمده