شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 18457

ناصرخسرو که اندوهی گرفت / رفت و منزل در سر کوهی گرفت

تا دل خاقانی است از تو همی نگذرد / بو که درآرد به مهر آن دل کین توز را

جانا ز لطف ایزدی گر بر دل و جانم زدی / هرگز نگویی انوری، روزی وفادارم تو را

جواب آن غزل مولوی است این صائب / ز عمر یکشبه کم گیر و زنده‌دار، مخسب

زیرا در آن روزگار سرزمین ایران همچنان تحت نفوذ حاکمیّت اعراب بود.

زیرا در مدارس آن عهد، عمدتاً تحصیل علوم دینی و ادبی، میسّر بود و شاعران و ادیبان با زبان و ادبیات عربی آشنا می‌شدند.

چون در آن دوره، ایران تحت نفوذ فرهنگ و تمدّن نوین اسلام بود.

چون شاعران و نویسندگان آن روزگار از قرآن و روایات اسلامی تأثیر می‌پذیرفتند.

به دنیا درنگر ایدون که تا دل در نبندی هیچ / اگر مردی تو دامن را به دنیا در نیالایی

بر فلک بی پا و پر دانی که نتوانی شدن / پس چرا برناوری از دین و دانش پای و پر؟

نیکنامی را چنانی چون زمین را گلستان / پادشاهی را چنانی چون گلستان را بهار

جز جفا با اهل دانش مر فلک را کار نیست / زانکه دانا را سوی نادان بسی مقدار نیست