شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 1447

مکن در جسم و جان منزل، که این دون است و آن والا / قدم زین هر دو بیرون نه نه آنجا باش و نه اینجا

مسلمانان سرای عمر، در گیتی دو در دارد / که خاص و عام و نیک و بد بدین هر دو گذر دارد

عقل محرم تا بود دستور سلطان بدن/ کی به ناواجب رود فرمان جان در ملک تن

 دين و دنيا گفتمي در بازم اندر کار عشق / کار من با او کنون از دين و از دنيا گذشت

شعر این دوره از نظر سبک گویندگی و موضوع تنوع یافت.

از ویژگی‌های شعر فارسی در این دوره تأثیرپذیری برخی از شاعران از ادبیات عرب و مضامین شعری آن است.

مدح، هجو، طنر، وعظ و حکمت، داستان‌سرایی، تغزل و حماسه برخی از شاخه‌ها و رشته‌های شعر در این دوره است.

با خروج شعر از دربارها و ورود آن به خانقاه‌ها دامنۀ موضوعات شعر محدود شد.

قرن هشتم

قرن چهارم و اوایل قرن پنجم

اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم

قرن ششم و اوایل قرن هفتم

ویژگی اصلی آن، به کارگیری جناس است.

آثار خواجه عبدالله انصاری را می‌توان سرآمد همه نثرهای موزون فارسی شمرد.

نثر موزون یا آهنگین با بهره‌گیری از جمله‌های کوتاه خود را به شعر نزدیک می‌کند.

ابوالفضل میبدی کتابی تحت تأثیر این نوع نثر نوشته است.

مصنوع

فنی

ساده

موزون