شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس دهم : اعتماد بر او | آزمون شماره 7390

دورکنندة گزند و آسیب – چون خداوند امر خویش را به سرانجام می‌رساند.

آماده‌تر از خود بندگان – زیرا می‌دانند سررشتة کار به ‌دست خداست.

دورکنندة گزند و آسیب – زیرا می‌دانند سررشتة کار به ‌دست خداست.

آماده‌تر از خود بندگان - چون خداوند امر خویش را به سرانجام می‌رساند.

«وَ مَن یَتَوَکَّل عَلَی اللهِ فَهُوَ حَسبُهُ اِنَّ اللهَ بالِغُ اَمرِهِ ...»

 «قُل اَفَرَاَیتُم ما تَدعونَ مِن دونِ اللهِ اِن اَرادَنیَ اللهُ بِضُرٍّ ...»

 «وَ عَسیَْ اَن تُحِبّوا شَیئاً وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم ...»

«قُل اَفَاتَّخَذتُم مِن دونِهِ اَولیاءَ لا یَملِکونَ لِاَنفُسِهِم نَفعاً ...»

انسان، نه تنها در کلام، بلکه باید در قلب خود به خدا توکل کند و واقعاً او را تکیه‌گاه خود ببیند.

 اگر ارادة خدا بر امری تحقق یابد، آن را به سرانجام می‌رساند.

 انسان متوکل در عین تلاش برای نتیجه و محصول، به وظایف خویش نیز عمل می‌کند و آن را به خداوند واگذار می‌کند.

 به سرانجام رسیدن امر الهی به دلیل قدرت و حکمت الهی است.

«ان ارادنی الله بضرّ هل هن کاشفاتُ ضرّه»

«و شاورهم فی الأمر فاذا عزمت فتوکّل علی الله»

 «فبما رحمة من الله لنت لهم و لو كنت فظاً غليظ القلب»

«و توکّل علی الحیّ الذی لایموت و سبّح بحمده و کفی به بذنوب عباده خبیراً»

«قُل حَسبیَ اللهُ عَلَیهِ یَتَوَکَّل المُتَوَکِّلونَ» _ «اِن اَرادَنیَ اللهُ بِضُرٍّ هَل هُنَّ کاشِفاتُ ضُرِّهِ»

 «قُل حَسبیَ اللهُ عَلَیهِ یَتَوَکَّل المُتَوَکِّلونَ» _ «وَ مَن یَتوَکَّل عَلَی اللهِ فَهُوَ حَسبُهُ»

 «وَ عَسیَْ اَن تُحِبّوا شَیئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُم» _ «وَ مَن یَتوَکَّل عَلَی اللهِ فَهُوَ حَسبُهُ»

«وَ عَسیَْ اَن تُحِبّوا شَیئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُم» _ «اِن اَرادَنیَ اللهُ بِضُرٍّ هَل هُنَّ کاشِفاتُ ضُرِّهِ»