شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز | آزمون شماره 1661

ننگرد دیگر به سرو اندر چمن / هر که دید آن سرو سیم‌اندام را

 حافظا مِی خور و رندی کن و خوش باش ولی / دام تزویر مکن چون دگران قرآن را

 برو از خانه گردون به‌در و نان مطلب / کان سیه‌کاسه در آخر بکشد مهمان را

ماه کنعانی من مسند مصر آنِ تو شد / وقت آن است که بدرود کنی زندان را

ساقی ار باده از این دست به جام اندازد               عارفان را همه در شرب مدام اندازد

ز دست جور تو گفتم ز شهر خواهم رفت             به خنده گفت که حافظ برو که پای تو بست

نقش مستوری و مستی نه به دست من و توست             آن چه سلطان ازل گفت بکن آن کردم

من گدا، هوس سرو قامتی دارم           که دست در کمرش جز به سیم و زر نرود