شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز | آزمون شماره 6943

من که از پسته و بادام تو دورم باری / دست بیگانه بدان سیب زنخدان مگذار

روی خود را بر کف پایش بمالم همچو سنگ / بعد از این با زلفش ار چون شانه نتوانم نشست

زبانش به کردار برنده تیغ / چو دریا دل و کف چو بارنده میغ

مژه برهم نزنم تا که ز دستم نرود / ناز چشم تو به قدر مژه برهم زدنی

نقش‌بندی بی‌قلم نه کار هر صورت‌گری است / چهره‌پرداز خط سبز بتان پیداست کیست

جُست آب را سکندر و شد خضر کامیاب / روزی به قسمت است نه کوشش در این‌ سرا

یک هفته پدیدار بود نرگس دشتی /  و آن نرگس چشم تو همه ساله پدیدار

همّت دریادلان ظاهر به دولت می‌شود / در بلندی گوهرافشان می‌شود ابر بهار

به جز آن نرگس مستانه که چشمش مرساد / زیر این طارم فیروزه کسی خوش ننشست

ابر آمد و گرفت سر کلبه مرا / بر من گریست زار که فصل شتا رسید

ترک جان در ره آن سرو روان این همه نیست / عشق اگر نرخ نهد قیمت جان این همه نیست

از مه او مه شکافت دیدن او برنتافت / ماه چنان بخت یافت او که کمینه گداست