شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز | آزمون شماره 9529

اگر جهان همه دشمن شود ز دامن تو / به تیغ مرگ شود دست من رها ای دوست

گر متفرّق شود خاک من اندر جهان / باد نیارد ربود گرد من از کوی دوست

جهانی عشق‌بازانند در عهد سر زلفت / رها کن راه بدعهدی و اندر عهد ایشان آی

غیرتم کشت که محبوب جهانی لیکن / روز و شب عربده با خلق خدا نتوان کرد

لنگر بی مدّعایی چشم حیران را بس است / این صدف را گوهر یکدانه‌ای در کار نیست

کنون که چشمه قند است لعل نوشینت / سخن بگو و ز طوطی شکر دریغ مدار

هیچ میزانی در این بازار چون انصاف نیست / گوهر خود را نمی‌سنجی به این میزان چرا؟

ای خسرو شیرین‌سخن ای یوسف گل پیرهن / وی طوطی شکرشکن ما را زبانی دیگر است

از آن دل دست باید شست دایم / که در دست چو تو یاری فتاده است

بگیرم سر تخت افراسیاب / سر نیزه بگذارم از آفتاب

پایم ز دست واقعه در قیر غم گرفت / کارم ز جور حادثه از دست، درگذشت

شهی کز شهان تاج و افسر گرفتی / به تن سر، به سر تاج و افسر ندارد

اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح                 صلاح ما همه آن است کان تو راست صلاح

چشم گریان مرا حال بگفتم به طبیب                             گفت یک بار ببوس آن دهن خندان را

خدنگ غمزه از هر سو نهان انداختن تا کی        سپر انداخت عقل از دست ناوک‌های خون‌ریزت

می خور که عاشقی نه به کسب است و اختیار           این موهبت رسید ز میراث فطرتم