شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز | آزمون شماره 6500

چرا چون لاله خونین‌دل نباشم / که با ما نرگس او سر گران کرد

صراحی می‌کشم پنهان و مردم دفتر انگارند / عجب گر آتش این زرق در دفتر نمی‌گیرد

نباید که باشی تو اندر زمین/ جز آویختن نیست پاداش این

ز آتش برون آمد آزادمرد / لبان پر ز خنده به رخ هم‌چو وَرد

در این بازار اگر سودی است با درویش خرسند است / خدایا منعمم گردان به درویشی و خرسندی

دیگران قرعه قسمت همه بر عیش زدند / دل غمدیده ما بود که هم بر غم زد

شاها فلک از بزم تو در رقص و سماع است /  دست طرب از دامن این زمزمه مگسل

من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم /  لطف‌ها می‌کنی ای خاک درت تاج سرم

سحر چون خسرو خاور عَلَم بر کوهساران زد/ به دست مرحمت یارم درِ امیدواران زد

 شوخی نرگس نگر که پیش تو بشکفت/ چشم‌دریده ادب نگاه ندارد

 گذار بر ظلمات است خضر راهی کو/ مباد کآتش محرومی آب ما ببرد

ای سرو خرامان گذری از درِ رحمت / وی ماه درفشان (درخشان) نظری از سرِ رأفت