شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس سوم : تشبیه | آزمون شماره 8306

وقت گل است نوش کن باده چون گلاب را/بلبل نغمه ساز کن بلبله شراب را

گرد سفید برق را تا بنشاند از هوا/موج بلند می شود چشمه آفتاب را

کی چو من سوزند یاران گرچه دلسوزند، لیکن/عود چون سوزد بود دل گرمی ای هم مجمری را

خورد عاشق چیست پیکان های زهر آلود هجر/وصل چون یار تو باشد بازجو لوزینه را (لوزینه=نوعی شیرینی)

از غم به ‌سان سوزن زرینم / در آرزوی سیم‌بر و دوشی

گردد می لعلی عرق از سرخی رویت / از عکس تو در آینه زنگار شود سرخ

به‌سان موج می‌بالم به طوفان / به رنگ شعله می‌رقصم در آتش

قصه حال پریشان من امشب ز غمت / به درازی چو سر زلف تو بگذشت ز دوش

ما در پیاله عکس رُخ یار دیده‌ایم / ای بی‌خبر ز لذّت شرب مدام ما

تا بدیدم خم ابروی هلال آسایَش / قدم انگشت‌نمایی است که گفتن نتوان

گر ما می و معشوق گزیدیم چه باک / چون عاقبت کار، چنین خواهد بود

خدا را ای رقیب امشب زمانی دیده بر هم نه / که من با لعل خاموشش نهانی صد سخن دارم