شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 21679

گفتم بگریم تا ابل چون خر فروماند به گل / وین نیز نتوانم که دل با کاروانم می‌رود

شب تا سحر می‌نغنوم و اندرز کس می‌نشنوم / وین ره نه قاصد می‌روم کز کف عنانم می‌رود

با چشم پرنیرنگ او حافظ مکن آهنگ او / کان طرّه‌ی شبرنگ او بسیار طرّاری کند

زان نور همه عالم هر شیوه‌ همی‌نالم / تا بشنود احوالم ای دوست مخسب امشب

از جرعه تو خاک زمین درّ و لعل یافت / بیچاره ما که پیش تو از خاک کمتریم

شاه گفتش ای سرافکنده به عشق/ چون تواند بود کس زنده به عشق

خوش است خلوت اگر یار یار من باشد/ نه من بسوزم و او شمع انجمن باشد

روی جانان طلبی آینه را قابل ساز / ورنه هرگز گل و نسرین ندمد ز آهن و روی

تن ز جان و جان ز تن مستور نیست / لیک کس را دید جان دستور نیست

هزار جور کند بر دلم به یک ساعت / وگر بنالم از او هر یکی هزار کند

نه عجب که قلب دشمن شکنی به روز هیجا / تو که قلب دوستان را به مفارقت شکستی

یار که یافته‌ای درخور خویش / جهد آن کن که نکو داری یار