شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس یازدهم : پایه های آوایی همسان دو لختی | آزمون شماره 966

هرکس به تماشایی رفتند به صحرایی / ما را که تو منظوری خاطر نرود جایی

از صحبت من با تو، برخاست بسی فتنه/ دیوانه چو بنشیند، با مست بود غوغا

عجب از وفای جانان که عنایتی نفرمود / نه به نامه پیامی نه به خامه سلامی 

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی / دل بی تو به تنگ آمد وقت است که باز آیی

مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن 

مستفعلن فعولن مستفعلن فعولن

فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن

مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن 

هر که هوا گرفت و رفت از پی آرزوی دل / گوش مدار سعدیا بر خبر سلامتش 

ای دل اندر بند زلفش از پریشانی منال / مرغ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش 

اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست / حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم 

جوانا سر متاب از پند پیران / که رای پیر از بخت جوان به 

آمد در میخانه تا خانه برد ما را/ بنمود بهار نو تا تازه کند ما را 

از سینه پاک کردم افکار فلسفی را/ در دیده جای کردم اشکال یوسفی را 

ز رفتن راه عاجز کرد و ره را نیست پایانی/اگر کاری به سر می‌شد، ز سر می‌ساختم پا را 

زنده ندیدی که تا مرده نماید تو را/ چند کشی در کنار صورت گرمابه را 

همه عمر برندارم سر از این همه خمار مستی/ که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی 

با محتسب به جنگیم، از زاهدان به تنگیم/ با شیشه‌ایم یک دل، یک رنگ با شرابیم

آمد در میخانه تا خانه برد ما را/ بنمود بهار نو تا تازه کند ما را 

چه سرمایه سازم که سودی کند گفت/ اگر می‌توانی قناعت قناعت