شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس دهم: دریادلان صف‌شکن | آزمون شماره 816

تا تو با منی زمانه با من است / بخت و کام جاودانه با من است 

تو تا کجای جهان بی‌قرار این عشقی؟ / ودر کجای زمانه شعله می‌کشد عطشت؟

من تا تو تا همیشه‌ی چشمت شتافتم / رویایی از امید بر این عشق بافتم 

دلا تا کجا گرم لبخند باشم؟ / اسیر هرات و سمرقند باشم 

در اعتباری اگر زنی مگذر ز ساز فروتنی / که به کام حاصل مدّعا به تلاش ریشه رسد ثمر

به شمار عیب گذشتگان مگشا ز هم لب تر زبان / اگر از حیا نگذشته ای به نفسانه پردۀ کس مدر

سر و برگ و فرصت آگهی همه سود غفلت گفت و گو / چو چراغ انجمن نفس به نفسانه شد شب ما سحر

نرسید دامن همّتی به تظلّم غم بی کسی / زده ایم دست بریده ای به زمین چو بهلۀ(دستکش) بی کمر

فیض روح القدس ار باز مدد فرماید / دیگران هم بکنند آن چه مسیحا می کرد

دوش دیدم که ملائک در می خانه زدند / گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

الا ای یوسف مصری که کردت سلطنت مغرور / پدر را بازپرس آخر، کجا شد مهر فرزندی

صلای یوسف گل شد جهان گیر / زلیخای جوان شد عالم پیر

در مرگ سرخ عاشقان هرگز فنا نیست.

به تاراج و کشتن نهادند روی

هوای دولت ز سر کی برون کند عاشق

در جنگ‌ها پیکار جنگ و زندگانی

پیرمردان محترمانه به حرف جوانان گوش می‌دادند و جوانان صمیمانه به پیران عشق می‌ورزیدند.

جوانان به نگاهشان دل سیاهی را می‌کاویدند تا از اعماق تاریکی‌ها خاطرات روشن را به یاد آورند.

می‌کوشید که نفاق و خودپرستی و جنایت را از میان بردارد و نهال یکتاپرستی و صفا و وفا بنشاند.

آن‌گاه که رشته‌ای نامرئی قلب‌های همه را به هم پیوند می‌داد میان آن‌ها عشق، دوستی و برادری موج زد.