شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 25420

ای دل آواره بیا وی جگر پاره بیا / ور ره در بسته بود از ره دیوار بیا

 چمن خوشست و هوا دلکشست و می بیغش / کنون به جز دل خوش هیچ درنمی‌باید

خیال خال تو با خود به خاک خواهم برد / که تا ز خال تو خاکم شود عبیرآمیز

پای تویی دست تویی هستی هر هست تویی / بلبل سرمست تویی جانب گلزار بیا

بگذر طبیب از سر درمان درد من / بیمار درد عشق ز درمان گذشته است

از سوز عشق پاک می‌شود دل ز آرزو / آتش علاج خامی این عود می‌کند

به چاره سوز محبّت ز جان برون نرود / تبی است عشق که از استخوان برون نرود

سوز عشق از سر عاشق به مداوا نرود / که علاج تب خورشید مسیحا نکند

تا چه از لطف به‌جا با دل عشّاق کند / شوخ‌چشمی که دل از رنجش بی‌جا ببرد [واژه‌آرایی _ تضاد]

دل رمیده ما شِکوه از وطن دارد / عقیق ما دل پرخونی از یمن دارد [واژه‌آرایی _ واج‌آرایی]

کرد هر چند ز غیرت عرق خون پرویز / نقش شیرین نتوانست ز خارا ببرد [تلمیح _ واج‌آرایی]

ز یوسفی که تو را در دل است بی‌خبری / و گرنه هر نفسی بوی پیرهن دارد [تلمیح _ تشخیص]

نویسندگان

نمایش‌نامه

افسردگی‌ها

تأثیرگذاری