شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 16: کباب غاز | آزمون شماره 1754

چو درج درد دین کردی ز فیض فضل حق دل را/ مترس از دیو اگر بر وی ز عصمت پاسبان بینی 

خلیل از نیستی چِبْوَد، تو با عشق آی در آتش/ که تا هر شعله‌ای ز آتش درخت ارغوان بینی 

عطا از خلق چون جویی گر او را مال دِه گویی/ به سوی عیب چون پویی گر او را غیب‌دان بینی 

ز یزدان دان نه از ارکان که کوته دیدگی باشد/ که خطی کز خرد خیزد، تو آن را از بنان بینی 

بلامعارض /محظوض گردیدن/ تحقیر کردن

تخلّص/ مألوف بودن /استعمال کردن

حظار/ احیاناً / اعتنا

ماعدهٔ آسمانی/ توطئه/ بی حیا

نه بدو ره نه شکیبایی از او / صد هزاران خلق سودایی از او

من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب / مستحق بودم و اینها به زکاتم دادند

بدین روش که تو طاووس می‌کنی رفتار / نه برج من که همه عالم آشیان داری

فریاد که از شش جهتم راه ببستند / آن خال و خط و زلف و رخ و عارض و قامت

صورت من، همه او شد، صفت او همه من / لاجرم، کس من و من نشنود اندر سخنم

چهره نتوانست شد با روی آتشناک یار / شمع از خجلت سر خود ز انجمن آخر گرفت

من ندانم تو منی یا من تویی / محو گشتم در تو و من گم شدم

چون برون آمدی ز جان و ز جای / پس ببینی خدای را به خدای