شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 3 - درس اول: هستی بخش

در جستجوی فلسفۀ این کلام پیامبر عظیم‌الشأن اسلام (ع) که فرمود: ﴿لا تفّکّروا فی ذات الله﴾، کدام مورد روشنگر است؟

ذهن انسان توان و گنجایش فهم چیستی موضوعات محدود را دارد و می‌تواند به ماهیت آنها دست یابد.

هر چیزی در جهان، بیانگر وجود خالق و آیه‌ای از آیات الهی است و در حد خودش تجلی‌بخش خداوند و صفات اوست.

پدیده‌ها که وجودشان از خودشان نیست، برای موجود شدن نیازمند به پدیدآورنده‌ای هستند که خودش پدیده نباشد و وجودش از خودش باشد.

از آنجا که لازمۀ شناخت هر چیزی، احاطه بر آن است و ذهن انسان نمی‌تواند به حقیقت خدا احاطه پیدا کند، نمی‌توانیم چیستی خدا را دریابیم.

در چه صورت یک موجود غنی بوده و بی‌نیاز از غیر می‌باشد؟

پدیده‌ای که خودش ذاتاً موجود باشد.

موجودی که ذات و حقیقتش یکی باشد.

موجودی که ذات و وجودش یکی باشد.

پدیده‌ای که وجودش همواره بوده و خواهد بود.

در حدیث شریف «ما رأیت شیئاً الّا و رأیت الله قبله و بعده و معه» تعبیر «بعده» اشاره به چه دارد؟

همۀ اشیا پدیده‌هایی هستند که قبلا نبوده‌اند، پس حتماً علتی آنها را به وجود آورده است.

چون شیء سرتاسر نیاز و فقر، در حال حاضر وجود دارد، پس درمی‌یابیم که بقای اشیا مرهون خداست.

با توجه به دانستن اینکه هرگاه شی بعد از مدتی از بین رفت، پس خداست که خالق موت و حیات است، پس درمی‌یابیم که در فنای شی نیز باز خدا مشاهده می‌شود.

انسان‌های آگاه خود را نیازمند عنایات پیوسته او می‌دانند، انسان‌های ناآگاه نسبت به نیاز دائمی انسان بی‌توجه هستند.

خدایابی انسان چگونه است و اگر بگوییم چیزهایی که شیرین نیستند؛ برای شیرین شدن نیازمند به چیزی هستند که خودش شیرین باشد، به کدام مقدمة استدلال نیازمندی جهان در پیدایش خود به آفریننده، اشاره کرده‌ایم؟

استدلالی ـ پدیده‌ها که وجودشان از خودشان نیست، ضرورتاً برای موجود شدن نیازمند به پدیدآورنده‌ای هستند که خودش پدیده نباشد و وجودش از خودش باشد.

فطری ـ پدیده‌ها که وجودشان از خودشان نیست، ضرورتاً برای موجود شدن نیازمند به پدیدآورنده‌ای هستند که خودش پدیده نباشد و وجودش از خودش باشد.

فطری ـ هرگاه به خود نظر می‌کنیم، خود را پدیده‌ای می‌یابیم که وجود و هستی‌مان از خودمان نبوده است.

استدلالی ـ هرگاه به خود نظر می‌کنیم، خود را پدیده‌ای می‌یابیم که وجود و هستی‌مان از خودمان نبوده است.

مفهوم «یک موجود فقط در صورتی در وجود خود نیازمند به دیگری نیست که خودش ذاتاً موجود باشد.»، در کدام بیت نهفته است؟

ذات نایافته از هستی، بخش چون تواند که بود هستی‌بخش

به صحرا بنگرم صحرا تو بینم به دریا بنگرم دریا تو بینم

دلی کز معرفت نور و صفا دید به هر چیزی که دید، اول خدا دید

بر آستان جانان گر سر توان نهادن گلبانگ سربلندی بر آسمان توان زد

شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 3 - درس اول: هستی بخش | آزمون شماره 1484

جست و جو

شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 3 - درس اول: هستی بخش | آزمون شماره 1484

جست و جو

ساخت آزمون

ساخت آزمون