شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 8: اختیارات شاعری 2 (وزنی) | آزمون شماره 2045

عشق می خواهم از ان سان که رهایی باشد / هم از آن عشق که منصور سر دارش برد

عشق یعنی قلم از تیشه و دفتر از سنگ / که به عمری نتوان دست بر آثارش برد

شوکتی بود در این شیوۀ شیرین روزی / عشق بازاری ما رونق بازارش برد

سودا مپز که آتش غم در دل تو نیست / ما را غم تو برد به سودا تو را  که برد

آه اگر دامن پاک تو نیارند به دست       خستگانی که دریدند گریبانی چند

مستان بزم عیش شرابی نداشتند       در عین بی‌خودی میِ نابی نداشتند

چو مطربان سحر آهنگ زیر و بام کنند         معاشران صبوحی هوای جام کنند

کسی است صاحب بخت بلند و عمر دراز         که دست بر سر آن زلف خم‌به‌خم دارد

یا رب از ابر هدایت برسان بارانی / پیشتر ز آنکه چو گردی ز میان برخیزم

باز آی ساقیا که هواخواه خدمتم / مشتاق بندگیّ و دعاگوی دولتم

یا رب تو آن جوان دلاور نگاه دار / کز تیر آه گوشه‌نشینان حذر نکرد

از آن دمی که ز چشمم برفت رود عزیز/ کنار دامن من همچو رود جیحون است