شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 22624

از جرعه تو خاک زمین درّ و لعل یافت / بیچاره ما که پیش تو از خاک کمتریم

شاه گفتش ای سرافکنده به عشق/ چون تواند بود کس زنده به عشق

خوش است خلوت اگر یار یار من باشد/ نه من بسوزم و او شمع انجمن باشد

روی جانان طلبی آینه را قابل ساز / ورنه هرگز گل و نسرین ندمد ز آهن و روی

پ، ب، الف، ت

الف، ب، ت، پ

ت، پ، الف، ب

الف، ت، ب، پ

ابر و باران و من و یار ستاده به وداع / من جدا گریه‌کنان، ابر جدا، یار جدا (واژه‌‌آرایی، جناس همسان)

نیک‌اختری به منزل وصلت رسد که او / با بدر و قدر و صدر و شرف‌ اتصال یافت (واج‌آرایی، جناس ناهمسان اختلافی)

گه از خاکی چو گل رنگی برآرد/ گه از آبی چو ما نقشی نگارد (موازنه، تشبیه)

آن زمان کو را عیان جویی نهانست / وان زمان کو را نهان جویی عیانست (ترصیع، تضاد)

بس غریب افتاده است آن مور خط گرد رخت / گر چه نبود در نگارستان خط مشکین غریب

ای آسمان چو دور ندیمانش دیده‌ای / در دور خویش شکل مدور گرفته‌ای

نسیم بهار اندر اقصای چین / شد از ناف آهوی چین، نافه چین

دوش آگهی ز یار سفرکرده داد باد / من نیز دل به باد دهم هر چه باد باد