شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 25742

ای دریغا، ای دریغا، ای دریغ/ کآنچنان ماهی نهان شد زیر میغ

شهد و شیر و شراب و شاهد و شمع/ دوستان در کنار و یاران جمع

گفتی ز خاک بیشترند اهل عشق من/ از خاک، بیشتر نه، که از خاک کمتریم

از درد سخن گفتن و از درد شنیدن/ با مردم بی‌‌درد، ندانی که چه دردی است

من خاک کف پای سگ کوی غلامی/کاو خاک کف پای سگ کوی تو باشد

خواب نوشین بامداد رحیل/باز دارد پیاده را ز سبیل

گشت یکی چشمه ز سنگی جدا/ غلغله‌زن، چهره‌نما، تیزپا

نرگس مست نوازشگر مردمدارش/خون عاشق به قدح گر بخورد نوشش باد

رسم بدعهدی ایّام چو دید ابر بهار / گریه‌اش بر سمن و سنبل و نسرین آمد

 قناعت می‌کنم با درد چون درمان نمی‌یابم / تحمل می‌کنم با زخم چون مرهم نمی‌بینم

 مگر که لاله بدانست بی‌وفایی دهر / که تا بزاد و بشد جام می ز کف ننهاد

 گردون، مرا زِ محنت هستی، رها نخواست / مرگم رسیده بود ولیکن خدا نخواست

تو چشم بستی و گفتی که این جهان خواب است / گشای چشم که این خواب خواب بیداری ‌است

پلنگی که گردن کشد بر وحوش / به دام افتد از بهر خوردن چو موش

آشنایی نه غریب است که دلسوز من است / چون من از خویش برفتم دل بیگانه بسوخت

با من هزار نوبت اگر دشمنی کنی / ای دوست هم‌چنان دل من مهربان توست