شرکت در آزمون آنلاین زيست شناسی 2 - گفتار 1: گیرنده‌های حسی | آزمون شماره 7424

منفذ هر جوانه چشایی در نقطه مقابل محل خروج رشته‌های عصبی از جوانه قرار دارد.

آکسون‌های گیرنده‌های بویایی پس از خروج از بینی به لوب‌ بویایی می‌روند.

با ارتعاش استخوان رکابی، پیام عصبی به گوش درونی منتقل می‌شود.

حساسیت گیرنده‌های استوانه‌ای از گیرنده‌های مخروطی، نسبت به نور بیشتر است.

می‌ تواند پیام عصبی را به صورت جهشی به سمت جسم یاخته‌ ای خود هدایت کند.

همانند سطحی‌ ترین گیرنده ‌های پوست، در تماس با غشای پایه قرار دارد.

پس از تحریک، پیام عصبی را از طریق ریشه ‌ی پشتی وارد نخاع می کند.

بر اثر فشار و فشرده شدن پوشش اطرافش، پیام عصبی را ارسال می ‌کند.

گیرنده‌های فشار خون در دیواره رگ‌ها تنها در حفظ فشار سیاهرگی نقش دارند.

عمقی ترین گیرنده‌های حسی در رگ‌های با خون تیره یافت می‌شوند.

سطحی ترین گیرنده‌های حسی در پوست که در بافت پوششی قرار دارند، قطعاً فاقد پوششی از بافت پیوندی‌اند.

سطحی ترین گیرنده‌های حسی در پوست که در بافت پوششی قرار دارن، قطعاً متعلق به دارینه‌های فاقد انتهای آزاداند.

در مجاورت یاخته‌های غیر عصبی قرار دارند.

با مایع پیرامون خود تماس دارند.

کانال‌های دریچه‌داری دارند که به بعضی یون‌ها اجازه عبور می‌دهند.

توسط آکسون‌های خود با نورون‌های دیگر، سیناپس تشکیل می‌دهند.

پیام عصبی حاصل از گیرنده در وضعیت 1 از طریق نخاع به تالاموس منتقل می‌شود.

درهر دو وضعیت پروتئین انتقال دهنده سدیم-پتاسیم غشای گیرنده، فعالیت می‌کند.

در وضعیت 2، تحت تاثیر فشار، ابتدا کانال‌های پتاسیمی غشای این گیرنده باز می‌شوند.

در وضعیت 1، تبدیل اثر محرک به پیام عصبی در این گیرنده در حال وقوع است.