شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوم: سازه‌ها و عوامل تاثیرگذار در شعر فارسی | آزمون شماره 21301

وزن

عاطفه

موسیقی

آهنگ کلمات

در جگر خون و به رخ ریخته اشک / در دل اندوه و به دوش اندر مشک

درخت نکو باش ای سربلند / چنان زی که در سایه‌ات خوش زیند

بر بلندی چو سپیدار چه افزایی / بارور باش، تو نخلی نه سپیداریبر بلندی چو سپیدار چه افزایی / بارور باش، تو نخلی نه سپیداری

چو منعم کند سفله را روزگار / نهد بر دل تنگ درویش، بارچو منعم کند سفله را روزگار / نهد بر دل تنگ درویش، بار

شاعر برای انتقال عاطفه خود به دیگران از وزن کمک می‌گیرد و واژه‌هایی را برمی‌گزیند که با قرار گرفتن در کنار هم، آهنگی خاص را پدید ‌آورند.

توجه به فضای عاطفی و آهنگ متن، سبب کشف لحن می‌شود.

وزن در شعر جنبه تزئینی ندارد و جزء طبیعت شعر است و برای نشان دادن عواطف، نمی‌توان از آن چشم پوشید.

وزن، ادراکی است که از احساس نظم حاصل می‌شود. وزن، امری حسی است و بیرون از ذهن کسی که آن را درمی‌یابد، وجود ندارد.

تنت زین جهان است و دل زان جهان                هوا یار این و خدا یار آن

برآویخت و بدرید قلب سپاه                     دمان از پس اندر همی رفت شاه

جهان دیده باید عنان‌دار کس                  سنان و سپر بایدش یار بس

بجست از کمند گو پیلتن               دهن خشک وز رنج پر آب تن

چند زنی تیر به هر گوشه‌ای / غافلی از توشة بی‌توشه‌ای

فرستاده آمد به کردار گرد / شنیده سخن‌ها همه یاد کرد

ذرّه‌ای کان محو شد در آفتاب / جنگ او بیرون شد از وصف و حساب

ای عقل تو به باشی در دانش و در بینش؟ / یا آن‌که به هر لحظه صد عقل و نظر سازد؟