شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوم: سازه‌ها و عوامل تاثیرگذار در شعر فارسی | آزمون شماره 22236

هزار آفرین بر می سرخ باد/ که از روی ما رنگ زردی ببرد

به تابوتی از چوب تاکم کنید/ به راه خرابات خاکم کنید

خروشید کای مرد رزم‌آزمای/ هماوردت آمد، مشو بازجای

برو زاهدا خورده بر ما مگیر/ که کار خدایی نه کاری است خُرد

دو یار زیرک و از باده‌ی کهن دو منی / فراغتی و کتابی و گوشه‌ی چمنی

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند / آیا بُوَد که گوشه‌ی چشمی به ما کنند

یاری اندرکس نمی‌بینیم یاران را چه شد؟ / دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد؟

آب زنید راه را هین که نگار می‌رسد / مژده دهید باغ را بوی بهار می‌رسد

روی مپوشان که بهشتی بود / هر که ببیند چو تو حور ای صنم

روز وصال است و صنم حاضر است / هیچ مپا دولت آینده را

خیز که امروز جهان آنِ ماست / جان و جهان ساقی و مهمان ماست

ای که دلم بردی و جان سوختی / در سر سودای تو شد روزگار

درکتب مقدّس، از کشش و جاذبه آهنگ و کلام موزون بهره گرفته شده است.

وزن شعر حماسی، کوبنده و کوتاه است.

وزن در شعر، جنبه تزیینی ندارد و جزء طبیعت شعر است.

توجه به فضای عاطفی و آهنگ متن، سبب کشف وزن می‌شود.