شرکت در آزمون آنلاین منطق - درس پنجم: اقسام استدلال استقرایی | آزمون شماره 12742

استقرای ضعیفی که نتایج آن احتمالی است.

براساس مشابهت، می‌توان حکم را سرایت داد.

هرچه وجوه مشابهت بیشتر باشد، نتیجه قطعی‌تر خواهد بود.

مغالطه آن، مغالطه تمثیل ناروا نام دارد.

تمثیلی ـ در این استقرا صرف مشابهت ظاهری میان دو امر جزئی ما را به نتیجه‌ای قطعی می‌رساند.

تمثیلی ـ هر چه وجود مشابهت میان دو امر در این استقرا بیشتر باشد،‌ استقرای تمثیلی قوی‌تر است.

تعمیمی ـ در استدلال استقرایی با مشاهده چند مورد جزئی حکم کلی می‌دهیم اما این استدلال چندان قوی نیست.

تعمیمی ـ یکی از راه‌های مقابله با استقرای غلط در این  نوع استقرا، توجه به وجوه اختلاف است.

این استدلال، نوعی قیاس اقترانی است که دارای موضوعِ متغیر و محمولِ یکسان است.

نوعی استدلال تمثیلی است که در آن حکمِ عددِ یک و دو و سه به دلیلِ مشابهت به همه اعداد سرایت کرده است.

این استدلال، یک استدلالِ استقرایی است که به خاطر درست بودنِ مقدماتِ آن، نتیجه هم درست است.

این استدلال، یک استدلال استقرایی است که علی‌رغم درست بودنِ مقدمات، نتیجه آن احتمالی است.

 در منطق به استقراء تمثیلی بسیار ضعیف، مغالطه استدلال تمثیل ناروا گفته می‌شود.

هر چند استقراء تمثیلی استدلالی قوی است اما نتایج آن احتمالی است.

در استقراء تعمیمی نتیجه بررسی جامعه آماری را به نمونه‌های آماری تعمیم می‌دهیم.

در استنتاج بهترین تبیین، تمامی احتمالات موجود را بررسی و قوی‌ترین احتمال را نتیجه می‌گیریم و نتیجه آن قطعی است.