شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 13: خوان هشتم | آزمون شماره 1657

نیابی بی امل طبع گرفتاران عالم را / رسایی آشیان دارد همین در موی زندانی 

هیچ کس دیدی که خواهد در دمی صد بار مرگ ؟/ مرگ را من خواستارم،مرگ به زین زندگی 

آن روزگار شد که همی بود روز و شب / بیچچاره ای به دست ستمکاره ای اسیر 

نیکخو گفته است یزدان مر رسول خویش را / خوی نیک است ای برادر گنج نیکی را کلید 

صورت سرمای دی بیدادها می کرد/ و چه سرمایی/ باد برف و سوز وحشتناک…

مرد نقّال آتشین پیغام /چوب دستی منتشا مانند در دستش…

آن هریوه خوب و پاک آیین روایت کرد/ خان هشتم را /من روایت می کنم اکنون/ من که نامم ماث…

بی ایار و شعر محض خوب و خالی نیست/ این گلیم تیره بختی هاست/ با صدایی مرتعش لحنی رجز مانند و درد آلود…

خان کاکا گفت: اطلاع دقیق دارم که جلوتان را می‌گیرند. آن وقت کشت و کشتار می‌شود.

گفتید: «به‌به! احمد جان موحدی!» تعجب کردم که هنوز فامیلیم را از یاد نبرده‌اید.

مرحوم حاج ملا هادی سبزواری مقامی بلند و شاخص داشت.

آقای مصطفی خان با کمال متانت تعارفات معمولی را برگزار کرد.