شرکت در آزمون آنلاین پیام‌های آسمان نهم - درس اول : تو را چگونه بشناسم؟ | آزمون شماره 727

نبد این خلق و تو بودی، نبود خلق و تو باشی / نه بجنبی نه بگردی، نه بکاهی نه فزایی

بری از رنج و گدازی، بری از درد و نیازی / بری از بیم و امیدی، بری از عیب و خطایی

ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی / نروم جز به همان ره که توام راهنمایی

نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی / نتوان شبه تو جستن، که تو در وهم نیایی

و هو الغَفور الودود

و من یشاقّ الله فَانّ الله شدیدُ العقاب

انّ الله لا یظلم النّاس شیئاً

یریدُ لیطهّرکُم و لِیُتِمَّ نعمَته علیکُم

خداوند به بندگان ظلم نمی‌کند بلکه بندگان‌اند که با گناه کردن به خود ظلم کرده و مستحق عذاب الهی می‌گردند.

محروم شدن از رحمت الهی و نایل آمدن به عذابی دردناک نتیجة مبارزه با حق و اصرار بر گناه و سرکشی است.

توبه‌پذیری از ویژگی‌های خداوند است که سبب نجات فرد توبه‌کننده از عذاب بزرگ الهی می‌شود.

خداوند با احکام و قوانینش قصد سخت‌گیری بر بندگان را ندارد ولی برای گمراهان عذاب دردناکی مهیا کرده است.

«برگ درختان سبز در نظر هوشیار / هر ورقش دفتری است معرفت گردگار»

«بری از رنج و گدازی، بری از درد و نیازی/ بری از بیم و امیدی، بری از عیب و خطایی»

«همه عزّی و جلالی، همه علمی و یقینی/ همه نوری و سروری، همه جودی و جزایی»

«نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی / نتوان شبه تو جستن، که تو در وهم نیایی»

با تفکر در جهان خلقت علاوه بر پی بردن به وجود خالقی بی‌همتا با برخی از صفات او نیز آشنا می‌شویم.

از آن‌جایی که خداوند خالق است، محدودیت‌های بندگان نیز از او سرچشمه می‌گیرد.

«تسبیح» بیانگر این است که خداوند از هر عیبی مُبراست.

کسی و چیزی قابل ستایش حقیقی است که همة کمالات و زیبایی‌ها در او باشد.