شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 12: گذر سیاوش از آتش | آزمون شماره 4590

به دستور فرمود تا ساروان / حیون آرد از دشت، صد کاروان

به نیروی یزدان نیکی دهش / کزین کوه آتش نیابم طپش

هشیوار دیوانه خواند ورا / همان خویش بیگانه داند ورا

چو او را بدیدند برخواست غو / که آمد ز آتش برون شاه نو

آخـر بــه آتــش اسـت سـر و کـار ظـلـم را  /  انـجــام کـار خـانـه زنـبــور مـی نـگـر
.

اثــر ظـلـم مـحــال اســت بــه ظــالـم نـرســد  /  ناله پیش از هدف از پشت کمان می خیزد
 

ظـالـمـان را مهلـت از مـظـلـوم چـرخ افـزون دهد  /  بـیشـتـر از مـور اینـجـا مـار مـی مـانـد بـه جـا
 

گرچه مجمر از ستمکاری زد آتـش در سپـند  /  دود تــلـخـش انـتــقـام از دیـده مـجـمـر کـشـیـد