شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس پانزدهم : کبوتر طوقدار | آزمون شماره 1695

ای بهشتی رخ طوبی قد خورشید لقا / بشنو این بیت خوش از خسرو جاوید لقا

از طاق ابروانت وز تار گیسوانت / هم خسته کمانیم هم بستة کمندی

تو مهر درخشنده و من ذرّه محتاج/ تو خانه فروزنده و من خانه به دوشم

گاهی از جلوه شیرین روشی مجنونم/گاهی از خندهشیرین منشی فرهادم

علیم و دانا - نواحی و حواشی -  طعن و وقیعت

مبدأ و سرآغاز - حزم و درایت - بر حسب مصلحت

معونت و یاری - اشباه و نظایر - نفوذ به حصار

تسلط و برتری - تحدید و ترساندن - مهتر آهرمن

تشبیه ـ تشخیص ـ تلمیح ـ کنایه                            

تشبیه ـ حس‌آمیزی ـ تلمیح ـ مجاز 
 

تشبیه ـ تلمیح ـ مجاز ـ واج‌آرایی                        

استعاره ـ تلمیح ـ مجاز ـ تناقض 

در برابر قدرتمندان مغرور بودند و جان نثار کردند.
 

قومی کبوتران برسیدند و سَرِ ایشان کبوتری بود که او را مُطَوَّقه گفتندی. 

 

شير را آزمودم و اندازه زور و قوت او معلوم كرد.
 

مرا نیز از عهده بیرون باید آمد و مواجب سیادت را به ادا رسانید.
 

در ناحیت کشمیر متصیّدی خوش و مرغزاری نَزِه بود. (شکارگاه ـ پاکیزه و تمیز)
 

در وی شکاری بسیار و اختلاف صیادان آنجا متواتر بود. (مخالفت و تفاوت داشتن ـ پیاپی)
 

صیاد شادمان گشت و گرازان به تگ ایستاد. (به ناز و تکبر راه رفتن ـ دویدن)
 

صیاد پیش آمد و جال بازکشید و حبّه بینداخت. (ریسمان ـ دانه)