شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 22501

ما چو ناییم و نوا در ما ز توست/ ما چو کوهیم و صدا در ما ز توست

ای منور به تو نجوم جمال/ وی مقرر به تو رسوم کمال

خالق و رازق زمین و زمان/ حافظ و ناصر مکین و مکان

گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست/ چون من در آن دیار هزاران غریب هست

منوّر چون رخ موسی مبارک چون کُه سینا/ مشعشع چون ید بیضا مشرّح چون دل عمران

مردان این قدم را باید که سر نباشد/ مرغان این چمن را باید که پر نباشد

ای به کمال شرف گوهر یکتای دین/ وی به جمال خرد لمعه نور خدا

تیر از او یافت همان نام که تیغ از حیدر/ تیغ از او دید همان زخم که تیر از آرش

بهر منال عیش ز دوران منال بیش                    بهر مدار جسم به زندان مدار جان

مگر نداند کز عِقد عقل و جوهر جان                   پر است گردن اعمال و دست اسرارم

هم عیب را به عالم اشرار پرده پوش                  هم غیب را ز عالم اسرار ترجمان

 یک کنجدش نگنجد در سینه گنج توران             یک سنجدش نسنجد در دیده ملک بربر

گهی ز نرگس مستانه تو مخمورم                             گهی ز گردش پیمانه تو سرمستم

یا بهار عمر من رو بر خزان خواهد نهاد          یا نهال قامت او را به بر خواهم گرفت

می کشندم چو سبو دوش به دوش                           می‌برندم چو قدح دست به دست

خلق را از لعل میگون تو مستی داده‌اند             عقل را از چشم فتّان تو مفتون کرده‌اند