شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس دهم : اعتماد بر او | آزمون شماره 6578

چون خداوند اسرار و میزان بینش آنان را می‌داند. _ «وَ عَسیَْ اَن تَکرَهوا شَیئاً وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم وَ عَسیَْ اَن تُحِبّوا شَیئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُم»

چون می‌دانند سررشتة کارها به دست خداست. _ «وَ عَسیَْ اَن تَکرَهوا شَیئاً وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم وَ عَسیَْ اَن تُحِبّوا شَیئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُم»

چون می‌دانند سررشتة کارها به دست خداست. _ «اِن اَرادَنِیَ اللهُ بِضُرٍّ هَل هُنَّ کاشِفاتُ ضُرِّهِ اَو اَرادَنی بِرَحمَةٍ، هَل هُنَّ مُمسِکاتُ رَحمَتِهِ قُل حَسبِیَ الله»

چون خداوند اسرار و میزان بینش آنان را می‌داند. _ «اِن اَرادَنِیَ اللهُ بِضُرٍّ هَل هُنَّ کاشِفاتُ ضُرِّهِ اَو اَرادَنی بِرَحمَةٍ، هَل هُنَّ مُمسِکاتُ رَحمَتِهِ قُل حَسبِیَ الله»

انسان، نه تنها در کلام، بلکه باید در قلب خود به خدا توکل کند و واقعاً او را تکیه‌گاه خود ببیند.

 اگر ارادة خدا بر امری تحقق یابد، آن را به سرانجام می‌رساند.

 انسان متوکل در عین تلاش برای نتیجه و محصول، به وظایف خویش نیز عمل می‌کند و آن را به خداوند واگذار می‌کند.

 به سرانجام رسیدن امر الهی به دلیل قدرت و حکمت الهی است.

در برابر ارادة خدا تمام عوامل مؤثر، تأثیرگذاری خود را از دست می‌دهند.

خدای رحمان همة موجودات را آفرید و رحمتش را در همه‌جا و بی‌انتها گستراند.

حوادث جهان و از جمله کارهای انسان، تحت ارادة خداوند و مظهری از قضا و قدر اوست.

اگر عشق و محبت انسان از امور محدود فراتر رود، دل به سرچشمة کمالات خواهد سپرد.

بی‌میلی به رشته‌های دنیایی – افزایش قوای فکری با گذر زمان

عدم دل‌بستگی به ثروت یا مقام - افزایش قوای فکری با گذر زمان

بی‌میلی به رشته‌های دنیایی – رابطة معکوس میان سن و توان تصمیم‌گیری

عدم دل‌بستگی به ثروت یا مقام - رابطة معکوس میان سن و توان تصمیم‌گیری

«ان ارادنی الله بضرّ هل هن کاشفاتُ ضرّه»

«و شاورهم فی الأمر فاذا عزمت فتوکّل علی الله»

 «فبما رحمة من الله لنت لهم و لو كنت فظاً غليظ القلب»

«و توکّل علی الحیّ الذی لایموت و سبّح بحمده و کفی به بذنوب عباده خبیراً»