شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 21181

بر او راست خم کرد و چپ کرد راست/خروش از خم چرخ چاچی بخاست

می‌دید اگر خسرو چو من رخسار آن شیرین‌دهن/می‌کند همچون کوهکن با نوک مژگان بیستون

خیال خال تو با خود به خاک خواهم برد/که تا ز خال تو خاکم شود عبیرآمیز

خیزید که آن یار سعادت برخاست/خیزید که از عشق، غرامت برخاست

یک عمر پشیمانی دل بسته به مویی است/تنها سر مویی ز سر موی تو دورم

تا روانم هست، نامت بر زبان دارم روان/تا وجودم هست، خواهد بود نقشت در ضمیر

هر که گوید کلاغ چون باز است/نشنوندش که دیده‌ها باز است

طریقی فرا پیش گیر و رهی/همی رو، که از قید هستی رهی

ب، الف، ج، د

ج، ب، الف، د

ج، د، الف، ب

ب، ج، الف، د

ای دل آواره بیا وی جگر پاره بیا / ور ره در بسته بود از ره دیوار بیا

چمن خوش است و هوا دلکش است و می بی‌غش / کنون به جز دل خوش هیچ درنمی‌باید

خیال خال تو با خود به خاک خواهم برد / که تا ز خال تو خاکم شود عبیرآمیز

پای تویی دست تویی هستی هر هست تویی / بلبل سرمست تویی جانب گلزار بیا