شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس یازدهم : پایه های آوایی همسان دو لختی | آزمون شماره 4813

وین نغمه محبت بعد از من و تو ماند / تا در زمانه باقی است آواز باد و باران 

مشورت با عقل کردم گفت حافظ مِی بنوش / ساقیا مِی ده به قول مستشار مؤتمن

گفتی به روزگاران مهری نشسته بر دل / بیرون نمی‌توان کرد الا به روزگاران 

ای جویبار جاری زین سایه برگ مگریز / کاین گونه فرصت از کف دادند بیشماران 

ما همه چشمیم و تو نور ای صنم (مفتعلن مفتعلن فاعلن)

به هر کار کردم تو را آزمایش (فعولن فعولن فعولن فعل)

بستند راه مهلت او از چهار سو (مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن)

از رقیبان نهفتنم هوس است (فاعلاتن مفاعلن فعلن)

فریاد سعدی در جهان افکندم ای آرام جان / چندین به فریاد آوری باری به فریادش برس

دست مشاطه طبع تو بنازم که هنوز / زیور زلف عروسان سخن شانه توست

به تیر غمزه از این بیش خون خلق مریز / که رستخیز به یکباره از جهان برخاست

شمشاد خرامان کن و آهنگ گلستان کن / تا سرو بیاموزد از قد تو دلجویی

در آب فکن ساقی بط ‌زاده‌ آبی را / بشتاب و شتاب اولی مستان شبابی را

هم ‌بزن بر ساقیان آن درد دردانگیز را / هم بخور با صوفیان پالوده‌‌ای بی‌دود را

تو گویی گرفتار هجرم مگر / که واصل تویی هجر گیرا تویی

ز فلک فتاد طشتم، به محیط غرقه گشتم / به درون بحر جز تو دلم آشنا ندارد

در آرزوی رویت بر آستان کویت / هر دم هزار فریاد از عاشقان برآید

گاه چو سوسن پی گل شاعر و مداح شدم / گاه چو بلبل به سحر سُخره تکرار شدم

بر پای تو سر دارم گر سر خطری دارد / وصل تو به دست آرم گر دسترسی باشد

چون ز نسیم می‌شود زلف بنفشه پرشکن / وه که دلم چو یاد از آن عهدشکن نمی‌کند