شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس پنجم : پایه های آوایی همسان (1) | آزمون شماره 2404

هر که شیرینی فروشد مشتری بر وی بجوشد

چو شمست خاطر رفتن به جز تنها نمی‌باشد

ای غم بگو از دست تو آخر کجا باید شدن

دیدار خوبان اختیار از دست دانا می‌برد

در این ظلمت سرا تا کی به بوی دوست بنشینم/ گهی انگشت بر دندان، گهی سر بر سر زانو

هر تمنایی که در دل داشتم صورت نبست/ وصل آن مه گر میسر نیست ما را دور نیست

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد/ نهال دشمنی برکن که رنج بی‌شمار آرد

شراب تلخ می‌خواهم که مردافکن بود زورش/ که تا یک‌دم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش

چو با پهلوان کار برساختند / ز بیگانه خانه بپرداختند

به من ده که بس بی‌دل افتاده‌ام / وز این هر دو بی‌حاصل افتاده‌ام

یکی خانه کرد اندر البرز کوه/ که دیو اندران رنج‌ها شد ستوه

بدو گفت چون تیره شد روی کار/ نشاید شمردن به بد روزگار