شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 21083

من خاک کف پای سگ کوی غلامی/کاو خاک کف پای سگ کوی تو باشد

خواب نوشین بامداد رحیل/باز دارد پیاده را ز سبیل

گشت یکی چشمه ز سنگی جدا/ غلغله‌زن، چهره‌نما، تیزپا

نرگس مست نوازشگر مردمدارش/خون عاشق به قدح گر بخورد نوشش باد

پس هستی من ز هستی اوست/ تا هستم و هست دارمش دوست

من نخواهم شادی و عیش و طرب/ درد و سوز عشق خواهم روز و شب

اگر عمارت شدّاد شد بهشت برین/ ببین که بر چه طریقش بهشت شد شدّاد

ای جان جان جان جان ما نآمدیم از بهر نان/ بر جه گدارویی مکن در بزم سلطان، ساقیا!

 گشتند ناامید همه جانور ز جان / با جان کوهسار چو پیوست جان برف

چاه مقنّع است همه چاه خانه‌ها / انباشته به جوهر سیماب‌سان برف

اول ز خوان نعمت تو زلّه کرد و پس / آنگه بگسترید در آفاق خوان برف

شد جویبار بالش نقره چو خفت باغ / در آب رفت بستر چون پرنیان برف

نهادن _ ویران _ سیلاب / کاشانه _ رود _ شریعت

کلاه _ میوه _ حسین / بیننده _ شروع _ شریف

جهان- آواز-سیاحت/اداره-جادوگر-معیشت

سفاهت _ اوج _ میناب / فرمانده _ باروت _ ریگ