شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 16515

سوز دل بین که ز بس آتش اشکم دل شمع / دوش بر من ز سر مهر چو پروانه بسوخت

عشق اگر داری تو را از رهزنان دین چه باک / عشق اگر داری تو را با رهبران دون چه کار

گوهر بی‌قیمتم در صدف آسمان / دانه بی‌قوّتم در دهن آسیا

تا به گریبان نرسد دست مرگ / دست ز دامن نکنیمت رها

ای منور به تو نجوم جمال/ وی مقرر به تو رسوم کمال

ای آن که جهان را همه فخر از حسب توست/ وی آن که شهان را همه فخر از نسب توست 

ای روی تو کوکب جهان‌آرایی/ وی بوی تو اشهب روان‌آسایی

محبوسم و طالع است منحوسم/ غمخوارم و اختر است خونخوارم 

ابر نیسان باغ را در لؤلؤ لالا گرفت/ باد بستان دشت را در عنبر سارا گرفت 

به لطف اگر بخرامد هزار دل ببرد/ به قهر اگر بستیزد هزار تن بکشد 

چرا ننهم؟ نهم دل بر خیالت/ چرا ندهم؟ دهم جان در وصالت

زین عصا تا آن عصا فرقی است ژرف/ زین عمل تا آن عمل راهی شگرف 

برگ بیبرگی بود ما را نوال/ مرگ بیمرگی بود ما را حلال

ما ز بالاییم و بالا می‌رویم/ ما ز دریاییم و دریا می‌رویم

تا خار غم عشقت آویخته در دامن/ کوتهنظری باشد رفتن به گلستان‌ها

راه وصل تو راه پر آسیب/ درد عشق تو درد بیدرمان