شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 25147

کوتاهی جملات ـ کلیله و دمنه

رواج نثر داستانی، تمثیلی و عرفانی ـ چهارمقاله‌ی نظامی عروضی

افزایش یافتن کاربرد نشانه‌های جمع فارسی بر جمع عربی ـ مقامات حمیدی

کاربرد فراوان آیات، احادیث و اشعار در متن ـ گلستان سعدی

شب و روز کار همی‌کردند و ستون‌های سنگین همی‌بریدند مخروط تا مسجد بنا شد.

هر که به لابه‌ی دشمن فریفته شود و بر لئیم‌ظفر و بدگوهر، اعتماد روا دارد سزای او این است.

خویشتن بر آن چوب افکنده و بمرد و هم‌چنان ایشان ندانستندی که وی مرده است.

آن وقت که نماز کردی، اگر دیو آن‌جا شدی، از آسمان آتشی آمدی و دیو را بسوختی.

دلیل تعدّد سبک‌های ادبی شعرا و نویسندگان جهان، تفاوت آن‌ها در اطلاعات، دانش، ذوق و استعداد است.

سبک دوره سامانی و غزنوی تا حدود آغاز قرن ششم هجری، هنوز شعر پارسی را تحت تأثیر داشت.

جمال‌الدّین عبدالرّزاق از شاعران معروف آذربایجان بود که سبک شعر فارسی را از شیوه دیگر نواحی، متمایز کردند.

عطّار و مولوی از شاعرانی بودند که به پیروی از سنایی به عرفان و تصوّف روی آوردند.