شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس دهم : اعتماد بر او | آزمون شماره 1874

توکل بر خدا با نیت خالصانه، سبب چاره‌جویی از کارهای انسان به بهترین وجه خواهد بود.

توکل کنندة اهل معرفت، باید در راستای راهیابی به نیازها و خواسته‌هایش، از ابزارها و اسباب بهره جوید.

سررشتة همة‌ کارها به دست خداست و هیچ عاملی در برابر مشیّت او کارساز نخواهد بود.

توکل در جایی درست است که انسان مسئولیت خود را به درستی انجام دهد و از مشورت غافل نشود.

«قل اَفَرایتُم ما تَدعونَ من دونِ الله …» _ متوکلان درگاه الهی

«و عَسی اَن تَکرَهوا شیئاً و هو …» _ متوکلان درگاه الهی

 «قل اَفَرایتُم ما تَدعونَ من دونِ الله …» _ عاشقان خداوند

 «و عَسی اَن تَکرَهوا شیئاً و هو …» _ عاشقان خداوند

انسان، نه تنها در کلام، بلکه باید در قلب خود به خدا توکل کند و واقعاً او را تکیه‌گاه خود ببیند.

 اگر ارادة خدا بر امری تحقق یابد، آن را به سرانجام می‌رساند.

 انسان متوکل در عین تلاش برای نتیجه و محصول، به وظایف خویش نیز عمل می‌کند و آن را به خداوند واگذار می‌کند.

 به سرانجام رسیدن امر الهی به دلیل قدرت و حکمت الهی است.

ياد خداوند _ اندیشیدن به قيامت

پناه بردن به خداوند _ ياد خداوند

پناه ‌بردن به خداوند _ واگذاری نتیجهٔ کارها به خدا

ياد خداوند _ پناه ‌بردن به خداوند

عزم و اراده او را تقویت می‌کند _ «إنَّ اللهَ بَالغُ أمرِهِ»

عزم و اراده او را تقویت می‌کند _ «أ لَیسَ اللهُ بِکَافٍ عَبدَهُ»

انجام وظیفه و نتیجه آن را به خدا می‌سپارد _ «إنَّ اللهَ بَالغُ أمرِهِ»

انجام وظیفه و نتیجه آن را به خدا می‌سپارد _ «أ لَیسَ اللهُ بِکَافٍ عَبدَهُ»