شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس نهم: کلاس نقاشی | آزمون شماره 15293

گفتا برو چو خاک تحمل کن ای فقیه / یا هر چه خوانده ای همه در زیر خاک کن

چون شبنم اوفتاده بدم پیش آفتاب / مهرم به جان رسید و به عیوق بر شدم

چون رایت عشق آن جهان گیر/ شد چون مه لیلی آسمان گیر

دل من به دور رویت ز چمن فراغ دارد / که چو سرو پای بند است و چو لاله داغ دارد

به همین طریق بود که پیرمرد به سادگی در میان ما زیست.
 

عالیه خانم می‌دید که پیرمرد چه پناهی برای خیل جوانان شده‌است.
 

اگر درها را به رویش نبسته‌ بودند، شاید وضع جور دیگری بود.
 

 شبی که آن اتفاق افتاد، ما به صدای در از خواب پریدیم.