شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس پانزدهم : کبوتر طوقدار | آزمون شماره 1726

ای بهشتی رخ طوبی قد خورشید لقا / بشنو این بیت خوش از خسرو جاوید لقا

از طاق ابروانت وز تار گیسوانت / هم خسته کمانیم هم بستة کمندی

تو مهر درخشنده و من ذرّه محتاج/ تو خانه فروزنده و من خانه به دوشم

گاهی از جلوه شیرین روشی مجنونم/گاهی از خندهشیرین منشی فرهادم

ایشان حقوق مرا به طاعت و مناسحت بگزاردند و به معونت و مظاهرت ایشان از دست صیاد بجستم 

در وقت فراغ موافقت اولی تر و الا طاعنان مجال وقعیت یابند

مطوقه یاران را گفت : سوی درختستان ها رویم تا نظر او منقطع گردد و نومید و خوایب باز گردد

از تجارب روزگار برای دفع حوادث صلاح ها توان ساخت.

چون رایت عشق آن جهان‌گیر/ شد چون مه لیلی آسمان‌گیر
 

اسباب عیش بهر تو آماده کرده‌ام/ چون گل گشاده‌روی تبسم به لب بیا
 

گفتم که چو ناگه آمدی ، عیب مگیر/ چشم تر و نان خشک و روی تازه
 

برداشته دل به کار او بخت/ درمانده پدر به کار او سخت