شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس دوازدهم: رستم و اشکبوس | آزمون شماره 1536

افسر - افسون - بسنده - آورد  ---->  بلندمرتبه - جادو - کافی - آوردن

برگاشتن - پدرام - خیره - دمان  ----> برگردانیدن - سرسبز و خرم - مضطرب - خروشنده و مهیب

درع - دوده - هژیر - نظاره  ---->  جامه جنگی و زره - خاکستر - چابک و چالاک - تماشاگر

فراز آمدن - ویله - سمند - فتراک  ---->  بالاآمدن - واویلا -  تیزرو - ترک بند

یک روز به شوق هجرتی خواهم کرد / چون هجرت آفتاب از زرد به سرخ

دشت دامانی پر از بابونه داشت /  پینۀ هر دست بوی پونه داشت

چشمان شفق به سوگ، خون می گرید / همسایۀ آفتاب بر خاک افتاد

یک روز به واژه هایی از جنس عدم / ای کاش تو را ترانه ای می گفتم

سیل خون آلود اشکم بی خبر گیرد تو را / خون مردم، آخر ای بیدادگر، گیرد تو را

آن سر زلف سیه چیدی و از دامان خویش/ دست کوته ساختی مشتی پریشان حال را

دل از تمام علایق گسسته ام که مرا/ خیال ابروی او پیش چشم، پیوسته است

ز روزگار در این بستگی چه شِکوه کنم/ دری که بست قضا روزگار نگشاید