شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هفتم: سبک و سبک‌شناسی (سبک خراسانی) | آزمون شماره 11184

الف، ج، هـ

الف، ج، د

الف، ب، هـ

ب، هـ ، د

یاد باد آن شب کان شمسه خوبان طراز / به طرب داشت مرا تا به گِه بانگ نماز (قلمرو فکری: وجود روح حماسی)

افعال تو نیکوست به هر حال چو دولت / خلق تو ستوده است به هر جای چو ایمان (قلمرو ادبی: تشبیه حسی)

فریدون که بودش پدر آبتین / شده تنگ بر آبتین بر زمین (قلمرو ادبی: دو نشانه برای یک متمم)

چو سوفارش آمد به پهنای گوش / ز شاخ گوزنان برآمد خروش (قلمرو زبانی: کهنه و مهجور بودن برخی واژه‌ها)

چه عشق است این که خود نقصان نگیرد: چِ عشق اَست این کِ خُد نقصان نَگیرَد

چون جامه ز تن بر کشد آن مشکین‌خال: چُن جامِ زِ تَن بَر کِشَد آن مُشکین خال

به هر شب شمس تبریزی چه گوهرها که می‌بیزی: بِ هَر شَب شَمسِ تَبریزی چه گُهَرها کِ می‌ بیزی

زین دو تنها هیچ قوّت ناید اندر جان و دل: زین دُ تنها هیچ قُووَت نایَدَندَر جانُ دل