شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس دهم : اعتماد بر او | آزمون شماره 9697

«قل اَفَرایتُم ما تَدعونَ من دونِ الله …» _ متوکلان درگاه الهی

«و عَسی اَن تَکرَهوا شیئاً و هو …» _ متوکلان درگاه الهی

 «قل اَفَرایتُم ما تَدعونَ من دونِ الله …» _ عاشقان خداوند

 «و عَسی اَن تَکرَهوا شیئاً و هو …» _ عاشقان خداوند

چون خداوند اسرار و میزان بینش آنان را می‌داند. _ «وَ عَسی اَن تَکرَهوا شَیئاً وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم …»

چون می‌دانند سر رشتة کارها به دست خداست. _ «وَ عَسی اَن تَکرَهوا شَیئاً وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم …»

 چون می‌دانند سر رشتة کارها به دست خداست. _ «اِن اَرادَنی اللهُ بِضُرٍّ هَل هُنَّ کاشِفاتُ ضُرِّهِ …»

 چون خداوند اسرار و میزان بینش آنان را می‌داند. _ «اِن اَرادَنی اللهُ بِضُرٍّ هَل هُنَّ کاشِفاتُ ضُرِّهِ …»

ياد خداوند _ اندیشیدن به قيامت

پناه بردن به خداوند _ ياد خداوند

پناه ‌بردن به خداوند _ واگذاری نتیجهٔ کارها به خدا

ياد خداوند _ پناه ‌بردن به خداوند

انسان متوکل در کارهای خویش بر خدا توکل می‌کند و ابتدا همة کارهایش را به او می‌سپارد.

توکل در جایی درست است که انسان مسئولیت و وظیفة خود را به خوبی انجام دهد، یعنی فکر و اندیشة خود را به‌کار گیرد.

ابزار و اسباب بنابر علم الهی برای انسان مهیا شده است و بی‌توجهی به آن، بی‌توجهی به علم الهی است.

انسان باید در قلب خود بر خدا توکل کند و واقعاً او را تکیه‌گاه خود ببیند.

بزرگسالی و پیری _ قدرت و ارادة الهی _ انجام وظیفة خود به درستی

جوانی و نوجوانی _ حکمت و علم الهی _ واقعاً خدا را تکیه‌گاه خود دیدن

جوانی و نوجوانی _ حکمت و علم الهی _ انجام وظیفة خود به درستی

بزرگسالی و پیری _ قدرت و ارادة الهی _ واقعاً خدا را تکیه‌گاه خود دیدن