شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس دوازدهم : کنایه

1-

در شعر زیر کدام عبارت ، کنایی نیست ؟

«گرم باز آمدی محبوب سیم اندام سنگین‌دل / گل ازخارم برآوردی و خار از پا و پا از گل»

باز آمدن

گل از خار برآوردن

خار از پا بر آوردن

پا از گل درآوردن

2-

در کدام گزینه همه آرایه‌های «کنایه، ‌تشبیه و تشخیص» وجود دارد؟

تا شدم حلقه‌به‌گوش در میخانه عشق / هر دم آید غمی از نو به مبارک بادم

دلم شکستی و رفتی، خلاف شرط مودّت / به احتیاط رو اکنون که آبگینه شکستی

می‌خورد خون دلم مردمک دیده سزاست / که چرا دل به جگرگوشه مردم دادم

پاک ‌کن چهره حافظ به سر زلف ز اشک / ورنه این سیل دمادم ببرد بنیادم

3-

مفهوم کدام کنایه مشخص‌شده در مقابل آن نادرست آمده است؟

می‌چکد شیر هنوز از لب هم‌چون شکرش / گر چه در شیوه‌گری هر مژه‌اش قتّالی است: (هنوز کودک است.)

حافظ چو نافه سر زلفش به دست توست / دم درکش ارنه باد صبا را خبر شود: (نفس نکش.)

ترسم که اشک در غم ما پرده‌در شود / وین راز سر به مهر به عالم سمر شود: (آشکار شود.)

ای که انگشت‌نمایی به کرم در همه شهر / وه که در کار غریبان عجبت اهمالی است: (مشهور هستی.)

4-

مفهوم کدام کنایه‌ها درست است؟

الف) تیر به تاریکی انداختن: کار بیهوده کردن

ب) دم در کشیدن: از دنیا رفتن

ج) بر دل گرفتن: غمگین شدن

د) دندان تیز کردن: طمع کردن

ب - د

ج - د

الف - ب

الف - ج

5-

آرایه‌ی درج‌شده در برابر چند بیت درست است؟

الف) آن‌جاست آدمی که دلش سیر می‌کند/ ما در میان خلق همان بر کرانه‌ایم: تناقض

ب) که کرده است ز دل دست آرزو کوتاه/ که این سفینه ز موج خطر برآورده است؟: استعاره با ذکر مشبّه

ج) کدام زهره‌جبین بی‌نقاب گردیده است؟/ که آتش از عرش شرم، آب گردیده است: تشبیه

د) تو به صد آینه از دیدن خود سیر نه‌ای/ من به یک چشم ز دیدار تو چون پر شوم؟: مجاز

هـ) ز گرد بالش داغ جنون چه سر پیچم؟/ که این ز روز ازل تکیه‌گاه ما شده است: کنایه

پنج

چهار

سه

دو

شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس دوازدهم : کنایه | آزمون شماره 8097