شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 2: پایه‌های آوایی | آزمون شماره 27

برتر ز صفات خرد و دانش و عقل است / بیرون ز ضمیر دل و اندیشه جان است 

نه حلال است که دیدار تو بیند هر کس / که حرام است بر آن کش نظری طاهر نیست

بگفتا گر به سر یابیش خشنود / بگفت از گردن این وام افکنم زود 

ز جور چرخ چو حافظ به جان رسید لبت / به سوی دیو محن، ناوک شهاب‌‌ انداز

ز دیدنت نتوانم که دیده بردوزم / وگر معاینه بینم که تیر می‌‌آید

هر که آن تلخم دهد حلوا بها جانش دهم / ور بود پوشیده و پنهان به دوزخ دررويد

مهی که راز من از پرده آشکارا کرد / هنوز صورت او زیر پرده پنهان است

از آن زمان که زمین‌‌بوس آستان توام / سر ملوک جهان جمله بر زمین من است

تو گر ظاهر بگردانی روا نیست (مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن)

سیری طلب مکن که کس اندر نشیب خاک (مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن) 

جز حیرت از این مزرعه خرمن ننمودیم (مفعول مفاعلن مفاعیلن فع) 

چون شود اندیشه قومی خراب (مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن)

بیرون نمی‌‌توان کرد الا به روزگاران (مستفعلن فعولن مستفعلن فعولن)

عقاب آنجا که در پرواز باشد (مفاعیلن مفاعیلن فعولن)

گدا را چو حاصل شود نان شام (فعولن فعولن فعولن فعولن)

مرا که دیده به دیدار دوست برکردم (مفاعلن فعلاتن مفاعلن فع لن)

--U-UU-UU--

--U-U-UU---

--U--U--UU-

--U---U---U-