شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس دوازدهم: رستم و اشکبوس

در تمام گزینه‌ها به‌جز ......... غلط املایی دیده می‌شود.

شاعر باید در مجلس معاشرت خوشروی باشد و شعر او به آن درجه رسیده باشد که در صحیفۀ روزگار مستور باشد.

محقّق گشت به این دروغ‌ها که می‌گوید و عذرهای نقض و شیرین که می‌نهد، می‌خواهد خود را از آن ورطه بیرون آرد.

به زور خود فریفته شدن از حزم دور افتد که این سپهر مردان را نیکو نشناسد و قدر ایشان نداند.

حکیم روزگار خود بود و در خدمت ملک او را غربتی بود. تخته خاک خواست و برخاست و کواکب را تقویم کرد.

در ابیات زیر آرایه‌های کدام گزینه وجود دارد؟ «ای عشق از آتش اصل و نسب داری از تیرة دودی، از دودمان بادهر قصر بی شیرین، چون بیستون ویران هر کوه بی فرهاد، کاهی به دست باد»

تلمیح، استعاره، جناس همسان، تضاد

تشخیص، مراعات نظیر، ایهام، تشبیه

استعاره، تشبیه، اغراق، تلمیح

تضاد، تشخیص، تلمیح، جناس همسان

مفهوم کدام گزینه با بقیه متفاوت است؟

نه هر که چهره برافروخت دلبری داند نه هر که آینه سازد سکندری داند

نه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشست کلاه‌داری و آیین سروری داند

هزار نکتة ‌باریک‌تر ز مو اینجاست نه هر که سر بتراشد قلندری داند

ز شعر دلکش حافظ کسی بود آگاه که لطف طبع و سخن گفتن دری داند

مفهوم کنایی در تمام گزینه‌ها در هر دو مصراع یکی است، به‌جز گزینۀ .........

خورَد گاو نادان ز پهلوی خویش / به دست خود، دل خود کرده‌ام ریش (زخمی)

نَبُد مرغ را پیش تیرش گذر / که تیرش نیفتد خطا، بی‌گمان