شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز | آزمون شماره 8690

نگه کردم این نظم سست آمدم / بسی بیت ناتندرست آمدم

بگفت و به گرز گران دست برد / عنان باره تیزتک را سپرد

جهانی سوی او نهادند روی / که او بود سالار دیهیم‌جوی

فروریخت از دیدگان آب مهر / به خون دو نرگس بیاراست چهر

چندین هزار رهرو دعوی عشق کردند / بر خاتم طریقت منصور چون نگین است

دست بر سر چون سبو فردا برآرد سر ز خاک / هر که باری برنگیرد ناتوانی را ز دوش

شمع بعد از کشتن پروانه قصد خود کند / خون ناحق شعله رقصان قاتل می‌شود

دل کز طواف کعبه کویت وقوف یافت / از شوق آن حریم ندارد سر حجاز

دستگاهی است پر از نافه آهوی تتار / حلقۀ سنبل مشکین تو عطاران را

به مشکین کمند اندر آویخت چنگ / به فندق گلان را به خون داد رنگ

صوفی از پرتو مِی راز نهانی دانست / گوهر هرکس از این لعل توانی دانست

مرا برف باریده بر پرّ زاغ / نشاید چو بلبل تماشای باغ