شرکت در آزمون آنلاین فلسفه 2 - درس 3: جهان عِلّی و معلولی | آزمون شماره 12556

برهان نظم را که مبتنی بر تجربه می‌داند، تا حدودی پذیرفته است و از طریق آن یک وجود نامتناهی را ثابت می‌کند. 

اثبات یک خالق نامتناهی و یک واجب‌الوجود بالذات را منوط به پذیرش تجربه که ارمغان برهان نظم است، می‌داند.

بر پایه نگرش تجربی و با نفی رابطه ضروری میان علت و معلول، هیچ راهی برای اثبات وجود خدا جز اعتقاد به وجود یک ناظم و مدبر باقی نمی‌گذارد.

براهین عقلی را در اثبات وجود خدا نامعتبر می‌داند؛ زیرا در این صورت برای یافتن مصادیق آن نمی‌توان به تجربه و حس تمسک جست.

حالت ممکن الوجود مانند ترازویی است که یک کفه بر دیگری ارجحیت دارد .

پدیده های جهان هستی ، ذاتا ممکن الوجود هستند .

محال است که پدیده ای در جهان هستی ، خود به خود موجود شود .

پدیده های جهان هستی ، هم می توانند باشند ؛ هم نباشند .

توالی پدیده‌ها بر خلاف اصل علیت، با تجربه فهمیده می‌شود.

توالی پدیده‌ها همانند اصل علیت، با تجربه فهمیده می‌شود.

توالی پدیده‌ها بر خلاف اصل علیت، با استدلال فهمیده می‌شود.

توالی پدیده‌ها همانند اصل علیت، با استدلال فهمیده می‌شود.